|
مفهوم‌شناسی بغی در آیات و روایات
|
| جنان امیدوار، مهدی مطیع1 |
|
|
|
چکیده: (168 مشاهده) |
| «بغی» واژه‌ای است مشترک میان سه حوزه شامل: دین، فقه و قانون. این واژه علی‌رغم اهمیت زیادی که در هر سه حوزه دارد، تعریف جامع و مانع، و مصادیق مشخصی در هیچ یک از آن‌ها ندارد. در تعاریف ارائه شده در فقه و قانون بیشتر واژگان نیاز به تعیین مصداق و تحدید حدود دارند تا از هرگونه سوءاستفاده احتمالی جلوگیری شود. در تحقیق پیشِ رو برای استخراج معنی بغی افزون بر توجه به جایگاه فقهی این واژه از آیات قرآن و روایات معصومان – علیهم‌السّلام – استفاده شده است. از منظر آیات و روایات و یا تفاسیر آن‌ها، بغی آثاری دارد و باغی مصادیقی. در برخی کاربردهای واژه «بغی»، آثار بغی جایگزین معنی آن شده است. خلاف فقه و قانون که وقوع بغی را تنها علیه امام عادل و نظام قابل وقوع دانسته‌اند، آیات و روایات بغی علیه هر کسی اعم از ائمه معصومین –علیهم‌السّلام-، خلفاء و حتی مردم عادی را محتمل الوقوع تقریر کرده‌اند. معنی واقعی و اساسی بغی که برخاسته از معنی ماوُضِع‌به آن است، عبارت از «طلب توأم با تجاوز از حد» است که بر همه کاربردهای نسبی آن در آیات قرآن کریم و احادیث معصومان – علیهم السّلام- منطبق است. |
|
| واژه‌های کلیدی: بغی، تجاوز از حد، امام عادل، آیات، احادیث |
|
|
متن کامل [PDF 354 kb]
(57 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/8/4 | پذیرش: 1400/8/10 | انتشار: 1400/8/10
|
|
|
|
|
|
