:: دوره 18، شماره 35 - ( پاییز و زمستان 1403 ) ::
جلد 18 شماره 35 صفحات 266-249 برگشت به فهرست نسخه ها
تفسیری نو از مفهوم اختیار با تاکید بر تلازم اراده الهی و انسانی در قرآن کریم
سارا حسن‌زاده کردآبادی1 ، علی غضنفری ، عیسی عیسی زاده
چکیده:   (852 مشاهده)
مسئله فاعلیت انسان در قبال اعمال خویش و ارتباط آن با اراده خداوند متعال، موضوعی بنیادین در علوم اسلامی است که موجب به وجود آمدن نظریه‌های مختلفی چون جبر، تفویض، کسب و امر بین امرین گردیده است. مکتب تشیع، با استناد به رهنمون‌های ائمه اطهار (ع)، امر بین الامرین را به رسمیت شناخته و دیدگاه‌های متعددی از آن در جامعه علمی شیعه توسط اندیشمندان دینی ارائه شده است. پژوهش حاضر به بررسی ارتباط و تعامل اراده الهی و اراده انسانی در فرایندهای زندگی می‌پردازد. در این تحقیق، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی تفاوت و توازن میان اراده‌های الهی و انسانی در آیات قرآن کریم تحلیل می‌گردد. مقاله مذکور تلاش دارد با استناد به متون دینی و آیات قرآن، ابعاد نوینی از مفهوم اختیار را بررسی نماید. در تلازم این اراده‌ها، انسان موجودی مختار است که با اختیار گام بر می‌دارد و انتخاب می‌کند، قدرت اراده خداوند سبحان تحت عنوان مشیت الهی، اراده انسانی را تحت سیطره خود دارد و رابطه‌ای تعاملی میان دو اراده برقرار است که در مسئولیت‌های اجتماعی و فردی تأثیرگذار می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: اختیار، اراده خداوند، اراده انسان، تلازم اراده‌ها، تعامل اراده‌ها.
متن کامل [PDF 321 kb]   (581 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1404/2/28 | پذیرش: 1403/12/27 | انتشار: 1403/12/27


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 18، شماره 35 - ( پاییز و زمستان 1403 ) برگشت به فهرست نسخه ها