فهم قرآن و معنای آن در گرو فهم مفردهها و مفاهیمی است که زنجیروار بههم پیوسته و در ارتباطند. تکامد اسمی دستهای از واژههای قرآن هستند که تنها یک بار در قرآن کریم به کار رفتهاند. لذا از نظر اهمیت به دلیل دشواری در فهم، نیاز به معناشناسی دارند. بر همین اساس لازمه فهم واژههای تکآمد، بررسی و شناسایی ساختار، ریشه و واکاوی معنای آنها در کتب لغت و بررسی روابط هم نشینی و جانشینی میباشد؛ تا هم ابزار شناخت درست و دقیق قرآن فراهم گردد و هم ترجمهها و تفسیرهایی که با بیتوجهی معنای این کلمات دچار لغزش شدهاند، آسیبشناسی گردند و در نتیجه الگویی مناسب برای معنا و ترجمه آنها ارائه گردد. بنابراین در مورد واژه منهاج در آیه 48 سوره مبارکه المائده به عنوان یک واژه تکامد اسمی مراحل فوق طی گردید و معنای واقعی آن با توجه به ریشه،ساختار از دل کتابهای لغوی بیرون کشیده شده؛ و مفهوم آن با عنایت به سیاق و روابط هم نشینی با واژه شرعه و روابط جانشینی با واژگانی که از لحاظ معنایی شبیه به واژه منهاج بودند از قبیل: صراط، سبیل، نجد، فجّ، حبک، جدد و ریع بررسی شده است نتیجه آن که اگرچه واژگان به ظاهر ترادف معنایی دارند اما این ترادف نسبی بوده و مطلق نیست. بلکه هر واژهای از لحاظ خصوصیت معنایی مفهومی مستقل از دیگر واژهها دارد و واژه منهاج نیز به معنای راه روشن و آشکار است. و در نهایت سه ترجمه (میبدی، مکارم شیرازی و انصاریان) از واژه مذکور مورد آسیب شناسی قرار گرفتهاند و ترجمه پیشنهادی نگارنده بیان گردیده است.
Oftadeh S, Hemami A. Descriptive Semantics of the Nominal Hapax Legomenon of the Word Menhaj and the Pathology of its Three Translations (Meybodi, Makarem Shirazi and Ansarian). 3 2019; 12 (24) :7-27 URL: http://pnmag.ir/article-1-851-fa.html
افتاده صدیقه، همامی عباس. معناشناسی توصیفی تکامد اسمی منهاج و آسیبشناسی سه ترجمهی آن (میبدی، مکارم شیرازی و انصاریان). پژوهشنامه قرآن و حدیث. 1398; 12 (24) :7-27