تصویرآفرینی، شیوهای بلاغی و هنرمندانه برای بیان مطالب است که در متون گوناگون از آن استفاده میشود. آفرینش هنری یکی از شیوههای تأثیرگذار در انتقال مطالب بشمار میآید. استفاده از انواع صنایع بلاغی و همچنین استفاده از کلمات و نحوهی ترکیب و نوع کنار هم قرار گرفتن آنها از شیوههای مهم تصویرآفرینی است. علاوه بر قرآن کریم، استفاده از زبان تصویر در سایر متون دینی از جمله صحیفه سجادیه نیز دیده میشود. مطالعه دعای هفتم صحیفه سجادیه نشان میدهد که در این دعا از شیوه تصویرآفرینی استفاده شده است. تصاویر این دعا عمدتاً با استفاده از استعاره یعنی تشبیه بلیغ ترسیم شدهاند. این دعا یکی از معدود دعاهایی است که در آن تصویری منسجم و یکپارچه به نمایش درآمده است. سراسر این دعا تصویر فردی را نشان میدهد که بهواسطه شرایط خود مشغول تضرع به درگاه الهی است. این فرد بهصورت شخصی گرفتار و مستأصل؛ پناهجویی دردمند؛ بار سنگین سختیها بردوش و ذلیل و بییاور ترسیمشده است. او از خداوند تمنای گشایش درها و برطرف شدن مصائب را دارد.
Abbasi A. Integrated, Unified Imagery in the Seventh Prayer of “Sahifah Sajjadiyyah”. 3 2019; 12 (24) :85-105 URL: http://pnmag.ir/article-1-854-fa.html
عباسی آزاده. تصویرآفرینی منسجم و یکپارچه در دعای هفتم صحیفه سجادیه. پژوهشنامه قرآن و حدیث. 1398; 12 (24) :85-105