نظریه «نظم» عبدالقاهر جرجانی و واکاوی آن در سوره مبارکه «مریم» (ع)
|
اسماعیل یارمحمدی ، سیدابوالفضل سجادی 1، ابراهیم اناری بزچلوئی ، محمود شهبازی |
|
|
چکیده: (2136 مشاهده) |
یکی از بنیادیترین نظریههای بلاغت، نظریه نظم عبدالقاهر جرجانی است. این نظریه مولود تفکر در اعجاز قرآن کریم بوده که چارچوب آن به دست عبدالقاهر جرجانی کامل، و تبدیل به علمی شد که از مهمترین علوم در کشف اسرار اعجاز قرآنی محسوب میشود، عبدالقاهر معتقد است علم بلاغت علم واحدی است که مباحث آن شاخه شاخه میشود لذا در دلائل الاعجاز علم معانی را «نظم» نامید، این نظریه در برگیرنده مباحث بلاغت، نحو، و نقد میباشد وی به یک اثر به عنوان یک کل مینگرد که تا زمانی که اجزای کلام در کنار هم قرار نگرفته باشند نمیتوان برای آن ارزشی قایل شد. عبدالقاهر توانست با نظریه اش معیار ،وپایهای را بنا نهد که ناقدان بتوانند به واسطه آن زیبایی یک اثر را ارزیابی کنند، که بر این اساس سوره مبارکه «مریم» (ع) با روش توصیفی و تحلیلی مورد واکاوی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان از ساختار منظم نحوی و بلاغی سوره مبارکه با استفاده از تکنیک تکرار، حذف، تقدیم و تاخیر، داشته، و تمامی واژگان در این سوره در جایگاه مناسب خود و بر اساس فضای کلی سوره دقیق به کار رفته است. |
|
واژههای کلیدی: قرآن کریم، نظریه نظم جرجانی، سوره مریم، عناصر زیباییشناسی |
|
متن کامل [PDF 442 kb]
(775 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/2/11 | پذیرش: 1399/2/11 | انتشار: 1399/2/11
|
|
|
|