AU - Dastranj, Fatemeh AU - Ehsani, Keyvan AU - Kuhro, Afsaneh AU - Dehqani, Mohammad TI - The Semantics of the Word “Sultān” in the Quran Focusing on Syntagmatic and Paradigmatic Relations PT - JOURNAL ARTICLE TA - Pnmag JN - Pnmag VO - 15 VI - 29 IP - 29 4099 - http://pnmag.ir/article-1-1278-fa.html 4100 - http://pnmag.ir/article-1-1278-fa.pdf SO - Pnmag 29 AB  - یکی از واژگان پراهمّیت در حوزۀ علوم قرآنی کلمۀ «سلطان» است. بیشتر دانشمندان معتقدند که در قرآن به‌جای کلمۀ «معجزه» از واژه­های «آیه، بیّنه، برهان و سلطان» استفاده شده است. امّا تاکنون هیچکس مصداق این الفاظ را مشخص نکرده است، بگونه­ای که اگر سوال شود سلطان چه نوع معجزه­ای است کسی نمی­تواند به آن پاسخ دهد؟ در تفاسیر نیز اغلب این کلمه را به معنای حجّت و دلیل معنا کرده­اند. اهمّیت موضوع از آنجا دوچندان می­شود که درمورد اصالت، ریشۀ لغوی و معنای این کلمه نیز اتّفاق نظر وجود ندارد. یکی از علومی که توسّط آن می­توان به این مهم رسیدگی کرد، معناشناسی است. در این علم تحوّلات معنایی واژگان در گذر زمان و درون متن براساس روابط همنشینی و جانشینی بررسی می­شود. در این مقاله کلمۀ «سلطان» در سه حوزۀ معنایی مختلف؛ «حکومت سیاسی، حجّت و برهان، معجزه» مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت معنای اصلی/ لغت­نامه­ای که برای آن درنظر گرفته شد عبارت است از: «مانعی مسلّط بر دیگران است، که آن­ها را از مقصودشان منصرف گرداند» و معناهای نسبی که بر اساس آن معنای اصلی در دستگاه معناشناسی قرآن برای سلطان بدست آمدند، عبارتند از: شکافته شدن دریا توسّط حضرت موسی(ع) - داشتن عذر موجّه یا سند معتبر - قدرت و استطاعتی که انسان بر مایملکش دارد - قدرت و اختیاری که ولیّ دمِ مقتول برای کشتن قاتل دارد. CP - IRAN IN - LG - eng PB - Pnmag PG - 101 PT - Research YR - 2021