|
مقایسه ویژگی های سبکی جمله های اسمیه و فعلیه ترجمه های قرآن مکارم شیرازی و خرمشاهی براساس الگوی ترجمۀ کشف الاسرار در جزء 29 و 30
|
زینب سرمدی   ، تراب جنگی قهرمان 1، محمدمهدی اسماعیلی |
|
|
|
چکیده: (35 مشاهده) |
| قرآن کتابی آسمانی است که برای دستیابی به حقایق آن تاکنون صدها ترجمه با روشها و سبکهای متفاوت برای آن نوشتهاند. برای این منظور در این مقاله سعی شده تا با تحلیل زبانشناختی ترجمههای معاصر قرآن از مکارم شیرازی و خرمشاهی و بررسی روشها و اسلوبها در ترجمههای مذکور و مقایسۀ ویژگیهای سبکی و نثری آنها بر اساس الگوی ترجمۀ کشف الاسرار که از گنجینههای گرانقدر زبان و ادب فارسی محسوب میشود و نثری سلیس و شیوا دارد، به بهترین شیوه و اسلوب در بین این ترجمهها دست یافت. بر این اساس ترجمههای مذکور توصیف و تحلیل شده و از منظر معناشناسی و در سطح زبانشناختی بررسی و تشریح شدهاند که با توجه به بررسی‌های صورت پذیرفته میتوان گفت مترجمان مذکور در برگردان آیات قرآنی سبک خاص و یکنواختی را دنبال نکردهاند. در اکثر موارد همانند کشف الاسرار جملات فعلیه را به صورت جمله فعلیه معنا کردهاند. اما در ترجمۀ جملات اسمیه که بیشتر برای تأکید مفاهیم و آموزههای قرآنی بکار میروند، مکارم شیرازی آنها را برخلاف کشف‌الاسرار در اکثر موارد به صورت جملۀ فعلیه معنا کرده که تأکید کمتری دارند، در حالی که خرمشاهی جملات اسمیه را همانند کشف الاسرار در بیشتر موارد به صورت جملۀ اسمیه و تأکیدی معنا کرده و به کلام قرآن وفادار بوده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: ترجمۀ قرآن، مکارم شیرازی، خرمشاهی، کشف الاسرار، وعده الابرار، میبدی |
|
|
متن کامل [PDF 358 kb]
(34 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1403/9/25 | پذیرش: 1403/9/10 | انتشار: 1403/9/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
