آیۀ استخلاف، پنجاه و پنجمین آیه از سورهی مبارکۀ نور است که خداوند در آن به آن دسته از اهل ایمان که عملی صالح دارند، بشارت به جانشینیِ حکومت صالحان، نشر و بسط دین حق و رسیدن به آرامش را میدهد. این آیه، از جمله آیاتی است که از آن، به قیام حضرت مهدی تأویل میشود. ابوالفضل برقعی با برخورداری از پیشینۀتعلّق به مذهب شیعه و البته با سوق یافتن به گرایش تجدیدنظر طلبانه، عقایدی بر خلاف اصول اساسی تشیّع مطرح و در این اصول تشکیک کرد. وی در کتابِ "بررسی علمی در احادیث مهدی"، ضمنِ باب "الآیات المؤوّله بقیام القائم"، سعی دارد نظر عموم مفسّران شیعه بر این مطلب، که مصداق حکومت موعود در "آیه استخلاف"، حضرتمهدی و اصحاب ایشان است را دفع کند و در این مسیر با مغالطه در کلام علمای امامیّه همچون شیخ طوسی در تبیان، طبرسی در مجمع البیان و ابوالفتوح در روح الجنان، آنان را با خود همسو نشان دهد. این مقاله در صدد است، با تطبیق تفسیرهای مذکور با اظهارات برقعی، به نقد استدلالات وی در این زمینه بپردازد
Mehdinejhad S, Feqhizadeh A. Explanation of the Methodological Error of Abolfazl Borqaei in Denying Estekhlaf Verse. 3 2019; 12 (24) :203-223 URL: http://pnmag.ir/article-1-859-fa.html