مناظره یکی از روشهای مرسوم در دفاع از آموزههای دینی است، اما برخی کوشیدهاند با تاکید بر برخی از روایات اهلبیت % مبنی بر نهی از مناظره و مذمت مناظره کنندگان، این روش را مخالف سیره اهل بیت% نشان داده و به آن خدشه وارد سازند. برخی دیگر با استناد به پیامدهای زیانبار اخلاقی مناظره، این امر را اخلاقی ندانسته و از آن گریزانند، اما از آن طرف، دلائل فراوانی در میان روایات و سیره عملی اهلبیت % وجود دارد که نشان میدهد اصل مناظره مورد تایید آنهاست. پژوهش پیش رو با روش توصیفی تحلیلی به بررسی استنادات روایی دیدگاه منع اهلبیت% از مناظره پرداخته و استناد دائمی به آنها را به سه جهت مخالفت با آموزههای قرانی، تعارض با آموزههای حدیثی و عدم اطلاق این روایات مخدوش دانسته و بهمنظوررفع تعارض ایجادشده، خوانشی نو از این احادیث ارائه میدهد. لذا براساس خوانش جدید، اصل مناظره یکی از شیوههای مورد قبول اهل بیت% است، و روایات منع از مناظره اطلاق ندارد بلکه ناظر به ده وجه اساسی و مهم است که مناظره را به جدال غیر احسن سوق میدهد.
Moradi Maki M, Farmaniyan M, Haji Abol Ghasem Dolabi M J. An Analysis of Ahl-al-Bayt’s (as) Standpoint in the Prohibition or Approbation of Debating with Opposing Views. 3 2023; 16 (32) :5-32 URL: http://pnmag.ir/article-1-1742-fa.html
مرادی مکی مجتبی، فرمانیان مهدی، حاجی ابوالقاسم دولابی محمدجواد. واکاوی دیدگاه اهل بیت درجواز یا منع مناظره با مخالفان. پژوهشنامه قرآن و حدیث. 1402; 16 (32) :5-32