|
مفهوم‌شناسی، مصداق‌یابی و کارکردهای فرهنگی قرایظاهره در روایات امامیه
|
فاطمه لطفی‌پور   ، زهرا صرفی1 ، مریم ولایتی کبابیان |
|
|
|
چکیده: (7 مشاهده) |
| کلید واژه «قُرًی‌ظَاهِرَهً» تنها یک‌بار در قرآن، در آیه 18سوره سبا، به‌کار رفته و به مجموعه‌ای از شهرها و روستاهای نزدیک به‌هم که از یکدیگر نمایان‌اند، اشاره دارد. اما بر پایه‌ی فرمایش امام‌باقر (ع) به افرادی گفته می‌شود که فقه را از امام دریافت‌کرده و به عنوان امینان جامعه در گسترش دین‌مداری جامعه پویا هستند. عنوان قرایظاهره، یادکرد از افراد خاصی است که هیچ نام و نشانی از آنها در متون نیامده اما مصداق این‌عبارت برای امام معلوم و مشخص است. پیوست به اینکه بدون مفهوم‌شناسی این‌عبارت، امکان برداشت‌‌های دگرگون وجود دارد، ضرورت این‌پژوهش را نمایان می‌کند. مکتوبی که پیش‌رو دارید تلاشی است برای ارائه‌ی منظومه‌ای سامان یافته پیرامون مفهوم، مصداق و کارکردهای قرایظاهره که باشیوه‌ی ردیابی فرایند، مورد بازشناسی قرار گرفته است. با نظر به رفتار فرهنگی ـ تعلیمی امام‌باقر (ع) و با استناد به تعداد روایات نقل‌شده از ایشان که بالاترین آن مربوط به اصحاب ایشان است، می‌توان به‌عنوان مصادیق قرایظاهره، راویان دین‌شناس و پُرکار ایشان که به‌دلیل برخورداری حداکثری از آموزه‌های دینی در رفع نیاز و اصلاح فرهنگ جامعه نقش آفریدند از جمله زراره، محمد‌بن‌مسلم، برید‌بن‌معاویه و... را نام‌برد. توجه نهاد امامت به این‌جایگاه حقوقی ایجاب می‌کند که در مقاله پیش‌رو کارکردهای فرهنگی این اصحاب از جمله: اهتمام به حفظ امانت و انتقال صحیح میراث حدیثی، زدودن دین از پیرایه‌های ناصواب فرهنگی و... در بستر تاریخ حدیث شیعه مورد واکاوی قرار گیرد. |
|
| واژه‌های کلیدی: قرای ظاهره، میراث حدیثی، امام باقر (ع)، کارکردهای فرهنگی، روایات امامیه. |
|
|
متن کامل [PDF 436 kb]
(2 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1404/6/22 | پذیرش: 1404/6/20 | انتشار: 1404/6/20
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
